Van Mammoth Lakes naar Death Valley

We hadden een paar dagen geen internet dus vandaag een update van de afgelopen dagen.

17 juli hadden we een rit naar Death Valley op het programma staan.

We waren vroeg wakker (hadden alle 4 niet zo goed geslapen), we sliepen in het Sierra Nevada Spa en Resort hotel in Mammoth Lakes. (Hometown of the Black Bears) dus misschien dat dat van die beren in ons achterhoofd meespeelde.

Mammoth Lakes is in de winter een wintersport plaatsje en daar is het dorpje helemaal op ingericht. Desalnietemin is het zeker een leuk plaatsje om in de zomer te bezoeken. Aangezien we toch al vroeg wakker waren besloten we om maar lekker op tijd te vertrekken naar Death Valley.

Nadat we eerst een treetje water hadden gehaald bij de supermarkt kon de reis beginnen.

Van Mammoth Lakes naar Death Valley is eigenlijk één lange weg door de bergen met heel weinig verkeer.

Onze eerste tussenstop was in het plaatsje Bishop waar een Nederlandse bakkerij zit. Erick Schat’s Bakery genaamd, Deze bakkerij heeft allemaal Nederlandse lekkernijen en vooral brood wat wij Nederlanders gewend zijn.

Het was er druk en we hebben daar een lekker bakkie pleur en een (Amerikaanse ) donut op.

We vervolgden onze weg via het plaatsje Lone Pine, hier leek het net of je in een western film was beland. Barretjes werden aangeduid met “Saloon” en je had er uiteraard ook het kantoor van de Sheriff.

Hoe verder we vervolgens reden hoe kaler het landschap werd en hoe stiller het werd op de weg. De temperatuur begon langzaam aan verder op te lopen.

(Het was bij vertrek in Mammoth Lakes al zo’n 30 graden maar bij het begin van de woestijn liep de temperatuur al op naar 40 graden en dan waren we nog lang niet in Death Valley.)

De resterende weg was een lange , warme slingerweg door de bergen met veel hoogteverschil. We gingen bij Mammoth Lakes van 7000 ft uiteindelijk naar -200 ft onder zeeniveau in Death Valley.

Toen we het Death Valley National Park binnenreden was de temperatuur rond de 50 graden celsius en werd via verkeersborden langs de weg aangeraden om op sommige steile stukken de airco van de auto uit te zetten om de motor zo niet teveel te belasten.

Na een paar uur door de bergen te hebben gereden kwamen we eindelijk aan bij ons resort in Death Valley. Pfffffff……wat is het heeeeet. Het is eigenlijk niet te beschrijven hoe heet het is. Dat moet je gewoon ervaren. Het lijkt wel of er constant een te hete fohn op je staat te blazen, het doet eigenlijk zeer aan je huid…constant. We hebben van onze kamer een stukje naar de General Store gelopen, een afstand van ongeveer 10 minuten maar toen we daar aankwamen moesten we even afkoelen in de airco van het winkeltje voordat we weer terugliepen.

Na het eten in het plaatselijke restaurant gingen we nog even afkoelen in het zwembad, nouja afkoelen…het water was best warm en alles wat boven water was deed zeer door de hete lucht. Maar het was toch wel lekker.

We hadden een kamer op de begane grond met een tuindeur wat op de golfbaan uitkwam. Melanie riep ineens…He een konijn…iedereen gelijk kijken, het was best een groot konijn wat op de golfbaan lekker aan het huppelen was. (was het wel een konijn?)

En ineens riep ze , KOM KIJKEN… er liep gewoon een coyote rond op de golfbaan in dezelfde looproute waar het konijn had gelopen(volgens mij rook hij Flappie) , in ieder geval heb ik Flappie niet meer gezien…en coyote nog wel.

Het werd snel donker en we waren best moe van de hele dag reizen en de warmte dus we gingen lekker op tijd slapen.

Ik wilde ’s nachts nog wel even naar buiten om naar de prachtige sterrenhemel te kijken ,toen ik naar buiten liep was de wind nog steeds heet, echt een bizarre ervaring.